Nadir toprak oksitleri

Nadir toprak oksitlerinin biyomedikal uygulamaları, beklentileri ve zorlukları hakkında bir inceleme

Yazarlar:

M. Khalid Hossain, M. Ishak Khan, A. El-Denglawey

Önemli Noktalar:

• 6 REO'nun başvuruları, beklentileri ve zorlukları bildirildi
• Çok yönlü ve çok disiplinli uygulamalar biyo-görüntülemede bulunur
• REO'lar MRI'daki var olan kontrast malzemelerin yerini alacak
• Bazı uygulamalarda REO'ların sitotoksisitesi açısından dikkatli olunmalıdır

Soyut:

Nadir toprak oksitleri (REO'lar), biyomedikal alandaki çok yönlü uygulamaları nedeniyle son yıllara ilgi duymuştur. Bu özel alandaki beklentileri ve ilişkili zorlukları ile birlikte uygulanabilirliklerini gösteren odaklanmış bir inceleme literatürde yoktur. Bu derleme, sektörün ilerlemesini ve son teknolojisini doğru bir şekilde temsil etmek için biyomedikal alandaki altı (6) REO'nun uygulamalarını özellikle bildirmeye çalışmaktadır. Uygulamalar antimikrobiyal, doku mühendisliği, ilaç verimi, biyo-görüntüleme, kanser tedavisi, hücre izleme ve etiketleme, biyosensör, oksidatif stresin azaltılması, theranostik ve çeşitli uygulamalara bölünebilirken, biyo-görüntüleme yönünün en yaygın olarak uygulandığı ve biyomedik bir bakış açısından en umut verici zemini tuttuğu bulunmuştur. Spesifik olarak, REO'lar, antimikrobiyal ajanlar olarak gerçek su ve kanalizasyon örneklerinde başarılı bir uygulama, biyolojik olarak aktif ve iyileştirici materyal olarak kemik dokusu rejenerasyonunda, çok yönlü fonksiyonel gruplar için önemli veya arttırıcı özellikler sağlayarak, çok yönlü işlevsel gruplar sağlayarak anti-kanser terapötik manevralarda başarılı bir uygulama göstermiştir. parametreye bağlı algılama vb. Beklentilerine göre, birkaç REO'nun üstün doping esnekliği, biyolojik sistemlerde iyileşme mekanizması ve biyo-görüntüleme ve algılama açısından ekonomik özellikler nedeniyle şu anda mevcut olan ticari biyo-görüntüleme ajanlarına rakip olacağı ve/veya değiştireceği tahmin edilmektedir. Ayrıca, bu çalışma, uygulamalarında beklentiler ve istenen uyarılar ile ilgili bulguları genişletmektedir, bu da birçok açıdan umut verici olsa da, belirli hücre çizgilerindeki sitotoksisitelerinin göz ardı edilmemesi gerektiğini düşündürmektedir. Bu çalışma esasen biyomedikal alanda REO'ların kullanımını araştırmak ve geliştirmek için birden fazla çalışmayı çağıracaktır.