Son yıllarda, nano ilaç teknolojisi ilaç hazırlama teknolojisinde popüler bir yeni teknolojidir. Nano parçacıklar, top veya nano kapsül nano parçacıklar gibi nano ilaçlar taşıyıcı sistem olarak ve parçacıkların belirli bir şekilde birlikte etkinliği ilaçtan sonra, nano parçacıkların teknik işlenmesine doğrudan yapılabilir.
Nanoilaçlar, konvansiyonel ilaçlarla karşılaştırıldığında, konvansiyonel ilaçlarla kıyaslanamayacak kadar çok avantaja sahiptir:
Yavaş salınımlı bir ilaçtır, ilacın vücuttaki yarı ömrünü değiştirir, ilacın etki süresini uzatır;
Güdümlü ilaç haline getirilerek belirli bir hedef organa ulaşılabilir;
Etkinliğin sağlanması amacıyla dozajın azaltılması, toksik yan etkinin azaltılması veya ortadan kaldırılması;
İlacın biyofilme geçirgenliğini artırmak için membran taşıma mekanizması değiştirilir, bu da ilacın transdermal emilimi ve ilacın etkinliğinin rolü açısından faydalıdır.
Dolayısıyla, taşıyıcı yardımıyla ilaçları belirli hedeflere ulaştırmak, nanoilaçlar açısından tedavi rolünü üstlenmek gibi ihtiyaçlar için, ilaç hedeflemesinin etkinliğini artıracak taşıyıcı tasarımı hayati önem taşımaktadır.
Avustralya'daki New South Wales Üniversitesi'nde araştırmacıların geliştirdiği yeni bir yöntemle nano ilaç taşıyıcısının şeklini değiştirebilecekleri, bunun tümöre salınan kanser karşıtı ilaçların taşınmasına yardımcı olarak kanser karşıtı ilaçların etkisini artıracağı bildirildi.
Çözeltideki polimer molekülleri otomatik olarak polimerin içi boş küresel yapısı vezikül oluşturabilir, güçlü stabilite, işlevsel çeşitlilik avantajlarına sahiptir, ilaç taşıyıcısı olarak yaygın olarak kullanılır, ancak aksine, doğada bulunan bakteri ve virüs gibi tüpler, çubuklar ve küresel olmayan biyolojik yapılar vücuda daha kolay girebilir. Polimer veziküllerin küresel olmayan bir yapı oluşturması zor olduğundan, bu polimerin ilaçları insan vücudundaki hedefine belirli bir ölçüde iletme yeteneğini sınırlar.
Avustralyalı araştırmacılar, çözeltideki polimer moleküllerinin yapısal değişimlerini gözlemlemek için kriyoelektron mikroskobu kullandılar. Çözücüdeki su miktarını değiştirerek, polimer veziküllerinin şeklinin ve boyutunun çözücüdeki su miktarını değiştirerek ayarlanabileceğini buldular.
Çalışmanın baş yazarı ve New South Wales Üniversitesi Kimya Enstitüsü'nden Pine Parr Sol, "Bu çığır açan buluş, oval veya tübüler gibi çevreyle değişebilen bir polimer kesecik ve içindeki ilaç paketini üretebileceğimiz anlamına geliyor." dedi. Ön bulgular, daha doğal, küresel olmayan nano ilaç taşıyıcılarının tümör hücrelerine girme olasılığının daha yüksek olduğunu gösteriyor.
Araştırma, Nature Communications dergisinin son sayısında çevrimiçi olarak yayımlandı.
Gönderi zamanı: Tem-04-2022